Ziektes en haaruitval

Veel mensen krijgen haaruitval in de tweede fase van hun leven. Haarverlies en vergrijzing van het haar zijn verschijnselen die horen bij het ouder worden. Er zijn mensen die hun haar behouden tot ze al dik in de zestig zijn.

Haaruitval kan ook ontstaan door ziekte. Enkele voorbeelden zijn Diabetes, Stress en Schildklier aandoeningen. Ook verschillende medicijnen kunnen haaruitval veroorzaken. Het is altijd raadzaam om uw arts te raadplegen wanneer er sterk haarverlies optreedt.

Haaruitval gebeurt in de meeste gevallen heel geleidelijk. Het kan echter ook zo zijn dat het heel snel gaat. Wanneer je pukken en of bosjes haar verliest bij het douchen is er vaak iets aan de hand. Een ziekte kan dan de reden zijn van haaruitval. Het is altijd raadzaam om uw arts te raadplegen wanneer er sterk haarverlies optreedt.

Lichamelijke ziektes en haaruitval

Schildklier en haaruitval

In de schildklier worden hormonen aangemaakt. Deze hormonen regelen het energieverbruik van cellen in het lichaam en stofwisseling. Daarbij regelen zij ook haargroei en andere lichaamsfuncties. Er kan haarverlies optreden wanneer de schildklier te snel of te traag werkt. Medicatie tegen een te snel of te langzaam werkende schildklier kan ook voor haaruitval zorgen.

Diabetes en haaruitval

Doordat diabetes een gebrekkige bloedcirculatie veroorzaakt kan dit leiden tot haaruitval. Haar groeit gedurende twee tot zes jaar waarna zich een slaapperiode aandient. Het haar valt vervolgens uit. Wanneer bij diabetes het bloed niet naar behoren circuleert produceert de follikel geen nieuwe haren. Haar heeft ook de neiging om uit te vallen wanneer er in de hoofdhuid geen bloedcirculatie is. Dit leidt tot dunner haar omdat er meer haar uitvallen dan gewoonlijk het geval mag zijn. De haren worden niet vervangen door nieuwe.

Hypofyse en haaruitval

Melatonine wordt geproduceerd door de hypofyse. Onder invloed van zon wordt dit hormoon aangemaakt. In donkere dagen is hiervan een lagere concentratie aanwezig. De celdeling wordt door melatonine beïnvloedt. In de zomer is gaat deze celdeling sneller. Celdeling gaat trager wanneer er weinig melatonine in het lichaam aanwezig is. Haaruitval kan hierdoor een (tijdelijk) gevolg zijn. Hypofysetumor als de ziekte van Cushing kan leiden tot haaruitval.

Lupus erythematodes en haaruitval

Lupus erythematodes is een auto-immuun bindweefselziekte die ontstaat door antilichamen tegen cellen in een lichaam. Haarverlies kan een gevolg zijn van deze ziekte. Ook kan er een overgevoeligheidsreactie van de huid plaatsvinden. Bij vrouwen komt deze ziekte vaker voor dan bij mannen.

Pseoudopelade van Brocq

Men weet niet wat de oorzaak is van deze aandoening. Het zou een auto-immuunziekte kunnen zijn. Vaak zie je littekenvorming op de hoofdhuid waardoor haargroei de stagneert. Er is geen plaats meer voor haarzakjes.

Psychische ziekte en haaruitval

Er is een psychische stoornis waarbij iemand bij zichzelf haren uit worden getrokken. Tractiealopecia wordt deze “haarziekte” genoemd. Door dwangmatig de neiging om haren uit te trekken wordt de haaruitval veroorzaakt. Het betreft hierdoor niet echt een haarziekte omdat de haren niet uitvallen.

Medicatie ziekte en haaruitval

Medicatie die haaruitval veroorzaakt bestaat ook. Chemotherapie (bestrijding kanker) is een bekend voorbeeld dat ook vaak voor haaruitval zorgt. Gebruik van meer medicatie kan leiden tot haaruitval. We noemen hieronder een aantal medicijnen waarvan haaruitval als bijwerking wordt gezien

• Anticoagulantia
• Tretinoïnederivaten
• Medicijnen tegen malaria
• Geslachtshormonen
• Cholesterol verlagende middelen
• Corticosteroïden
• Lithiumcarbonaat
• Anti epileptica
• TNF alpha remmers
• Protonpompremmers